EŞLER BEBEK BAKIMINI NASIL PAYLAŞMALI?

Çocuk bakmak ve yetiştirmek sadece annenin değil, sistemin sorumluluğu olarak görülür. Oysa, hamilelik döneminden itibaren tüm bilgilenme ve egzersiz çalışmalarına artık babalar da ilgi gösteriyor. Baba olmak, doğum sonrası da taşınan bir süreç olmaktan çıkıyor. Baba, sadece anneyi rahatlatan kişi değil, bebeğin her türlü gelişiminde aktif olarak yer alan kişidir. Baba bu sürecin içinde, gönüllü olarak, aktif bir şekilde yer almalıdır. Sonuçta geçirilen zaman bebeğin bakımına katkı göstermek değil, ilişkinin önemli bir parçası olmak için uğraşmak anlamını taşır. Alt değiştirmek, beslenmesine, uykuya geçişine yardım etmek, babayı anne kadar önemli bir duygusal etkileşim aracı kılar.

BEBEĞİNİZLE KONUŞUN!
Bütün bu işlemler sürerken bebekle konuşmak, göz teması kurmak, dokunmak aradaki bağı güçlendirir. Geleneksel yapımız içerisinde yer alan rollerin değişiminden kuşkusuz ki çocuklar yüksek fayda görürler. Anne ve babanın, bebeğin ilk günlerinden itibaren ortak paylaşım içerisinde olması, aynı zamanda ailelerin fonksiyonlarının güçlenmesine de yardım eder. Sorumlulukların kişilere odaklandığı ailelerde ise sorunların daha zor aşıldığı görülür.

Geçmiş dönemlerde bebeğin bakımı babalara pek verilmez, ilişki kurmak için de cinsiyet özelliklerine bakılırdı. Kız çocuğun anneye yakın olduğu, onunla ilgili kararlarda babanın pek önemli bir yer tutmadığı düşünülürdü. Kızına elbise almak için istekli babalara daha az rastlanırdı. Bu işlerin anneye ait olduğu düşünülürdü.

ANNE-BABA BEBEĞE EŞİT MESAFEDE OLMALI
Oysa, bebeklerin bakımına katkısı yoğun olan babaların artık onları daha iyi tanıdıkları, cinsiyetlerine ait bilgileri daha kolay edindiklerini görüyoruz. Bütün bu süreçler içerisinde anne ve babanın bebeğe eşit mesafede duruyor olması, bunu bebeğe hissettirmeleri en önemli kazanım. Anne ve babasına eşit düzeyde güvenen, karşılıklı duygu ve düşüncelerini paylaşabilen birbirleriyle ilgili bilgileri olan aile bireylerinin ilişkilerinin daha güçlü olacağı kesindir. Tüm paylaşımlar, rol modelleri olarak anne ve babanın örnek alınmasına yardımcı olur. Basit ve günlük ihtiyaçlar gibi görülen bu süreçler, duyguların anlaşılmasına ve ifade edilmesine de yardımcı olur.