SONUNDA OĞLUM ARAMIZDAYDI

Dünyaya merhaba dediği ilk geceyi ömrümün en son günü bile unutmayacaktım. Hep ağlayan bir bebek ve sezeryan ağrıları çeken bir anne. Ve tabiki ebnim anem. İşte annelik buydu galiba. Yavrusunun yavrusuna kol kanat geren bir kadın. Ne yüce bir duygudur bu anlatılamaz! Sabah güneş doğdu ve biz kocaman bir merhaba dedik oğlumla hayata! Nasıl geçtiğini anlamadım ama oğlum Yiğit şuan 19 aylık. Çok zorlu bir süreç ama uykusuz gecelere, strese ve kendi hayatını feda etmeye değecek kadar anlatılmaz bir duygu. İsteyen herkes tatsın. Umutla, sevgiyle.

Müjde Taş