Dilan Tekin

Okuyup büyük bir hemşire olmak isteyen Dilan Tekin’in devlete yazdığı mektup sayesinde Diyarbakır Eğil’in köy ve mezralarında 150 genç, lisede okumaya başladı. İşte o mektup: “Sayın Kaymakam’ım: Benim en büyük hayalim okumaktır. (...) Bizim evimiz yok. Dedemlerde kalıyoruz. Okula gidecek başka yerimiz de yok. Onun için bütün hayallerim yıkıldı. Biliyor musunuz, insanın hayali bir kez yıkılsa artık geri gelmez. Aynen bir evin yıkıldığı gibi geri gelmez. (...) Bütün üzüntülerimi bir kağıda yazıp yakıyorum. Benim en iyi dostum, kağıt, kalem ve yazıdır. Size başka bir şey daha söylemek istiyorum. Beni okutun. Sizin için ne yapabilirim. Lütfen bana siz yardım edin.”

Dilan, bu mektubun ardından “okuyup büyük bir hemşire olma” hayaline bir adım daha yaklaştı. Mektup, sadece Dilan’ı değil, yaşadığı bölgede 50’si kız 150 öğrenciyi daha liseli yaptı. Mektubu gözyaşları içinde okuduğunu söyleyen Eğil Kaymakamı Memduh Tura, rehber öğretmen Mustafa Temel’i görevlendirdi. Temel, köy ve mezraları tek tek gezerek liseye gidemeyen öğrencileri tespit etti. Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakfı Genel Müdürlüğü’nün desteğiyle 24 köy, 24 mezradan 50’si kız 150 öğrenci taşımalı sistemle lisede okumaya başladı. Taşımalı sistemle lisenin Türkiye’de bir ilk olduğunu, kızların bu sayede tarlada, ev işinde çalıştırılmaktan, erken yaşta evlendirilmekten kurtulduğunu anlatan kaymakam Tura’nın temennisi, bu projenin diğer illere de örnek olması.

Minik Dilan tek başına koskoca bir problemi çözdü ve üstelik kendisi ile birlikte yüzlerce öğrenciye de ışık oldu. İnancı, çabası ve savaşı için kendisini öpüyoruz.