HÜLYA YILDIRIM
hulya@anneoluncaanladim.com
Kurban değiliz, hiçbirimiz...
Sevilmek ve kabul görmek ihtiyacımız dünyaya geldiğimiz anda, “Dakka bir gol bir” hesabı başlıyor...

Bu dünyaya sadece ve sadece kendimiz olmak için gelsek de, sevilmek ve kabul görmek ihtiyacımız nedeniyle, daha dünyaya geldiğimiz ilk andan itibaren kendimiz olmaktan küçük küçük de olsa ödünler vermeye başlıyoruz. Kendimizi, önce anne babamıza, sonra da içinde bulunduğumuz topluma uyum sağlamak üzere, kontrol altına alıyoruz. Biz büyüdükçe, verdiğimiz ödünler de büyüyor ve normalleşiyor. 

Ve sonra bir nokta geliyor ki, büyük bir sıkıntının içine düştüğümüzde, “Bittim ben” dedirten bir yaşam krizine maruz kaldığımızda, kaza geçirdiğimizde, hastalanarak ölümün kıyısına geldiğimizde, belki de ilk kez, “Nerede hata yaptım” diye soruyoruz ve yaşamımızın sorumluluğunu yüzde yüz üstlenmeye başlıyoruz.

Ve; “Artık bunları bunları yapmayacağım, artık şöyle yaşayacağım, dünyaya bir kez geliyorum, hayallerimin peşinden gideceğim, artık önce kendim için ve kendim olmak için yaşayacağım” deyiveriyoruz. Yani ayılıyoruz, uyanıyoruz...  Sorunların, onca yıl boyunca; korkularımız nedeniyle, kendimizce güvenli alanlarımızı kaybetmeyi göze alamamız nedeniyle, kendimiz olmaktan her seferinde biraz daha vazgeçmiş olmamızdan kaynaklandığına uyanıyoruz; şanslıysak tabii...

Carl Jung’ın deyişiyle: “Dışarı bakan hayal görür, içeri bakan uyanır” misali; şanslıysak, “Ama” larla başlayan cümlelerimize son verip, gerçekten yaşamaya başlıyoruz...

Bu uyanmayı yaşayan şanslı kişiler, artık önce kendilerini sonra da herkesi ve her şeyi olduğu gibi kabul ederek, kurban olmadıklarının bilincine varıyorlar. Hiçbir şey için ne kendilerini ne de başkalarını suçlamıyorlar. “Çocukken bunları bunları yaşamasaydım, böyle olmazdı”,  “Kocam beni engellemeseydi, şimdi daha iyi noktada olurdum”,  “Ya da çocuklarım için saçımı süpürge ettim, onlar büyüdüler ama ben de benden geçtim” demiyorlar.

BU HAYATI BEN SEÇTİM!
“Ben seçtim!” diyorlar, “Bu hayatı ben seçtim!”... “Ve, neden bunu bunu kendime çektim acaba?” diye sorma cesareti gösteriyorlar. Diğer insanlardan beklentileri kendiliğinden ve doğallıkla kesiliveriyor. Artık sevilmek ve kabul görmek için kıllarını bile kıpırdatmaz oluyorlar. Artık, birşeyler yapmak kısır döngüsünde de bocalamıyorlar zaten... Yapmıyorlar, sadece oluyorlar... Kendileri oluyorlar... Eğer, dünyada bir sır varsa, o sırrı keşfediyorlar. Başka birisinin sevgisi için zaman, enerji ve para harcamanın boşa olduğunu biliyorlar. Kendilerini sevmenin, kendini olduğu gibi kabul etmenin, kendi olmanın ise sırların sırrı olduğunu deneyimliyorlar...

“Kendim olmaya hazırım ve tamamen hür iradeye hazırım” diyerek biz de olumsuz bir yaşam krizi yaşamadan bu bilince ulaşarak, yaşamlarımızın sorumluluğunu alabiliriz. Çoğumuz için çok da kolay olduğunu iddia etmiyorum. Belki sahip olduğumuz ya da sahip olduğumuzu sandığımız her şeyi bırakmamızı gerektirecek; hem fiziksel, hem psikolojik, hem de ruhsal şartlarımızı değiştirecek büyük  bir dönüşüm bu...  Ama kendimiz olmak için her şeye değer; çünkü bu dünyaya sadece kendimiz olmak için geliyoruz... Ve diğer her şey kendimiz olabilmemiz için bize sunulmuş hediyeler ve  fırsatlar sadece... Biz bu fırsatları seçerek, hayatımızı yapıyoruz. Ama bilinçle, yüzde yüz sorumluluk üstlenerek seçtiğimizde ise kendimiz oluyoruz, sanırım ve bir hayat yapmamıza da gerek kalmıyor, “Rol yok, kendimiz varız”...

Belki bu anlattıklarım size yabancı, uzak, hatta gereksiz görünüyor olabilir; ama G. Zukav’ın dediği gibi unutmamamız gereken şu ki; “Tekamül etmemeyi beceremezsiniz, Evren’deki her şey tekamül eder. Sadece tek bir soru vardır, o da tekamül ederken hangi öğrenme yolunun seçileceği sorusudur. Yanıt her zaman sizin seçiminizle belirlenir.”

Yazarın Diğer Yazıları
- İyi ki, sitemiz 10 yaşında!..
- TEOG 2
- TEOG
- Ben ben'im!..
- Evren öyle istedi!.. Beyazcam çağırdı!..
- "Ben Ben'im, ben kadınım" deme zamanı!..
- Çocuğun Tanrısı
- Bilen konuşuyor!..
- Evlat
- Bir anlamı var!
- Kendine iyi davran!
- 2014: Aşkın yılı!
- Emzirme Haftası'nı emzirerek kutlayın!
- Çocuklar gülsün istiyoruz!
- Hoş geldin!..
- Beni yeni’de sev!
- Uzmanlarımızla birlikte Fuar’dayız!
- Fuar’da buluşalım!
- Emzirmek özeldir!
- Çocuğunuz uyumda mı?
- Çocuklarımız yüzsün ama nasıl?
- Baba olunca anlayan babaları kutluyorum!
- Çocuklarımız adına her an karar veriyoruz!
- Evlat, başka hiçbir şeye benzemiyor!
- Her anne bebek ilişkisi parmak izi gibi tek!
- Söz veriyorum!
- Çocukla ilişkiyi ilmek ilmek örmek!
- Ne yaşıyorsak onu öğreniyorlar!
- Günde kaç kere "hadi"liyorsunuz!
- Dünya güvenilir bir yer!
- Çocuğunuzu olduğu gibi kabul ediyor musunuz?
- Her ebeveyne bir ebeveyn polisi gerek!
- Kapsayıcı baba istiyorum!
- Biz anneler sevgiyi içimizde hissetmek isteriz...
- Güzel kedilerim gitti; bir dönem kapandı!
- Hepimiz sevgiyiz!
- Bebeğin doğumu...
- 2010’da, 2011’de ve daima...
- Kurban değiliz, hiçbirimiz...
- Medya hem kendine hem bize ne yapıyor?..
- Güzel Eylül...
- Kuzumla tatildeyiz!..
- Kuzum beni bırakıp tatile gitti!
- Babalığınıza kaç puan verirsiniz?
- Her yol anneye çıkıyor!.. Ama?..
- Bu bir birlikte büyüme ve büyütme yolculuğu...
- Sevgiyi çağırsak gelir mi?
- Yeni yılda kendinizle anlaşma yapın!
- Artık Kanal 1'deyiz, sizi de bekleriz!
- Hepimiz, hemen değişmeliyiz!
- Hangimiz gerçekte kendimiziz?!.
- Yaz tatili deyince...
- Yol arkadaşım Pofu!..
- Her çocuk mükemmel doğar! Ve...
- Hepimiz annelerimize hediyeyiz!
- Aydınlığı çoğaltalım! Hemen şimdi!
- Hayır olandadır, derler... İşte oldu!
- 2 yaşındayız!
- Kriz, hepimizin aynı teknede olduğunu hatırlatsa, ve...
- Önce insan, sonra kadın olmayı seçmek!
- Babalar, iyi ki varsınız!
- “Tohum” meselesinde yumurta kapıya dayanmış!
- Anneler Günü’müz mutlu olsun!
- Her kadına Josh Holloway tarzı bir koca gerek!
- Hangi birini dinleyeceksiniz?
- Biz kadınlar değerliyiz!
- Ayna ayna, söyle bana?!.
- Mutluyuz, çünkü 1 yaşındayız!
- Harika bir 2008 bizi bekliyor!
- İyi ki Bayram…
- Sitemizin forum muhabbetini kaçırmayın derim…
- Paylaşarak büyümenin hazzını yaşıyoruz!
- Müjdemi isterim!
- Annneliğe dair gel-gitler, ve…
- Sadece seçin, sakın ha seçilmeyin!
- Kızım kolluksuz yüzüyor!
- Seyirci mektupları ve…
- Şubat itibariyle tatile hazırlık…
- Baba dediğin...
- Cinderella'nın ayakkabısı misali…
- Taklitler daima asıllarını yaşatır!
- Sevgili “anne” arkadaşlarım…
- 1 Mayıs işkencesi ve…
- Annelik triplerim…
- Ben bu kızı yiyeceğim!
- Gücünüzün farkında mısınız?
- Her sabah Show Max’e buyrun!
- Sadece bir “tık” yakınınızdayız!
- 18 yıllık hamileliğim bu benim!
- Bir haftada, 30 farklı ülkedeyiz!
- İşte, yayındayız!
anneoluncaanladim.com'u ziyaret etmek için tıklayın
Copyright 2007-2024 ® NETATÖLYE