Mayıs ayı benim için çok özel; doğduğum ve doğurduğum ay Mayıs. Eee, Anneler Günü de Mayıs’ta... Öte yandan, kızımın varlığını içimde hissederek geçirdiğim her gün benim için Anneler Günü tadında! Sanırım, tam anlamıyla şükretmeyi de ben “anne olunca anladım” ve öğrendim...

Annelik bir lütuf ve bu lütufla taçlandığım için her anıma şükrediyorum. Öyle ki, Tibet’e gidip yıllarca bir mağaraya kapansam bu denli bilgeleşemez, evladın beni büyüttüğü denli kendimi büyütemezdim. Sanki ben ona değil de, o bana öğretiyor yaşamın derinliklerini... Anneler Günü’nün abartılmasından yana değilim, tüketim tüketim nereye kadar?.. Fakat, 2 yaşından beri yavrumun kendi elleriyle yaptığı hediyeleri almak da hoşuma gidiyor. Geçen gün, “Anneciğim, Anneler Günü için sana yine sürprizlerim var” dedi.

Kimbilir o minik elleriyle ne uğraştı?.. Ben de ona “Sen kendin hediyesin” dedim. “Evlattan ala hediye mi olur?” İşte, hepimiz annelerimize hediyeyiz, gönüllerini hoş edip, bir sarılalım yeter...

Ama ben size biraz da 23 Nisan haftası yaşadığımız hoşluklardan söz etmek istiyorum. 23 Nisan’da Duru okul korosunda ve vurmalı çalgılarda görevliydi, gelip onu sahnedeyken izleyemeyeceğim diye ödü koptu. Neyse ki tören canlı yayın yaptığım saate denk gelmedi de, kızımı sahnede bir yıl boyunca emek verdiği sosyal çalışmalarda izleyebilme fırsatı buldum. Şüphesiz bütün çocuklar harika, ama itiraf etmeliyim ki insanın gözü onca çocuğun içinden kendi yavrusunu arıyor. Bu da bir tür anne-babalık tezahürü işte, elde değil... Şimdiye kadar böyle bir günde Duru’nun bir kere yanında olamadım, söyler söyler hep onu söyler... Sonra, kızım da beni onurlandırdı ve 23 Nisan için hazırladığım “yeteneğin keşfi” konulu TV programıma katılarak bir şarkı söyledi.

Ah, o gün bir de Resim Öğretmeni Hatice Tezcan’dan müjde almaz mıyım... Meğer Duru’nun derste yaptığı resimlerden birini Gemi Mühendisleri Odası’ nın düzenlediği, “Çocuk ve Gemi” başlıklı Resim Yarışması’na göndermişler ve Duru’nun yaptığı resim de sergilenmeye değer görülmüş. “Resmi yarışmaya göndereceğinizi söyleseydiniz, asla yapmazdı” dedim sevgili Tezcan’a “Biliyorum” dedi.  Gülüştük...  “Çocuk ve Gemi” konulu resimler Nautilus Alışveriş Merkezi’nde sergilendi.

Ne tv programıma katılmış olmak, ne de resim yarışmasında başarı elde etmiş olmak küçük kızımın pek umurunda olmasa da, emeklerinin karşılığını gördüğünü o da fark etti. Kuşkusuz  hepimiz bellli bir mizaç ve yetenekle dünyaya geliyoruz ve yetenekli olduğumuz alanları keşfetmek de ebeveynlere ve eğitimcilere düşüyor. Çünkü her çocuk en az bir alanda gerçekten çok yetenekli! Yeter ki, yetenekli olduğu alanda desteklensin...

DIGITURK ŞEHRİNİZE GELİYOR!
Bu arada,  “Digiturk şehrinize geliyor” projesi kapsamında, İz TV ve Türkmax kanallarının programcıları olarak geçen hafta sonu Trabzonda’ydık. 9 Mayıs, yani bugün de Samsun’dayız. Saat 14.00-17.00 arası Samsun Yeşilyurt Alışveriş ve Yaşam Merkezi’ne “Anne Olunca Anladım”ın okurlarını ve seyircilerini de mutlaka bekliyorum. Yüzyüze paylaşımların ve sohbetlerin keyfi bir başka oluyor çünkü...

Siz sevgili anne arkadaşlarımın “Anneler Günü”nü de tek tek kutluyor ve hepinizi sevgiyle kucaklıyorum... Yavrularınızı güle güle büyütün...