2011’e hoş geldin demeden ve yeni yıldan beklentilerimi sayıp dökmeden önce, 2010’a sonsuz teşekkürlerimi sunmak istiyorum.

Biliyor musunuz, 2010 benim şükran duygusunu gerçekten hissederek, tam manasıyla içselleştirerek geride bıraktığım bir yıl; tam da tamamlanmak üzere olduğu şu günlerde hem de...
Bu vesileyle, yaşadığım her ana, her yıla şükranlarımı sunmak istiyorum...
Öylesine coşkuluyum ki...
Hepsi de ne çok başlangıçlar ve ne çok bitişler yaşattılar bana... Hepsi kendim olmama, yolculuğuma ne muhteşem hediyeler oldular...
Gelmiş, geçmiş bütün anlara ilk defa 2011’e girerken böylesine derinden teşekkür edebiliyorum...
Ve bu, büyük bir mutluluk ve büyük bir hüznü aynı anda duyumsamak gibi...
Ve sanki ikisi arasında fark yok gibi...
Geçmişimi her şeyiyle sevgiyle kucaklıyorum...
Ve geleceğimi her şeyiyle sevgiyle kucaklıyorum...
Tam da şu an!..
Ve biliyor musunuz, ilk defa 2011’den saymakla bitmez temennilerim yok...
Çünkü şu an’ım o kadar tam ki...
2011’i hayatıma vaadettikleriyle şimdiden kabullenmeye hazırım...
Eğer o da hazırsa, yolculuk devam ediyor demektir...
Ki, bu da  pekala...

SENDE BENİ İLGİLENDİREN VE İLGİLENDİRMEYEN ŞEYLER
Bir de, 2011’e girerken tüm sevdiklerimle aşağıdaki metni sevgiyle paylaşmak istiyorum:

“Geçinmek için ne yaptığın beni ilgilendirmiyor;

Neyi özlediğini,
Kalbinin arzuladığı şeye kavuşmanın hayalini kurmaya cesaret edip edemediğini bilmek istiyorum.

Kaç yaşında olduğun beni ilgilendirmiyor;
Aşk için, hayallerin için, yaşıyor olma serüveni için,
Bir aptal gibi görünme riskini göze alıp almayacağını bilmek istiyorum.

Ay’ının etrafında hangi gezegenlerin döndüğü beni ilgilendirmiyor;
Kederinin merkezine dokunup dokunmadığını, hayatın ihanetlerince açılıp açılmadığın, daha fazla acı korkusundan kapanıp kapanmadığını bilmek istiyorum.

Saklamaya, azaltmaya ya da düzeltmeye çalışmadan benim ya da kendi acınla oturup oturamayacağını bilmek istiyorum.

Benim ya da kendi neşenle olup olamayacağını, insan olmanın sınırlılığını hatırlamadan, bizi dikkatli ve gerçekçi olmamız için uyarmadan, çılgınca dans edip coşkunun seni parmak uçlarına kadar doldurmasına izin verip vermeyeceğini bilmek istiyorum.

Bana anlattığın hikayenin doğru olup olmaması beni ilgilendirmiyor;
Kendi kendine dürüst olmak için bir başkasını hayal kırıklığına uğratıp uğratamayacağını; ihanetin suçlamasına dayanıp, kendi ruhuna ihanet edip etmeyeceğini bilmek istiyorum.

Güvenebilir ve güvenilebilir olup olamayacağını bilmek istiyorum.

Her gün sevimli olmasa da güzelliği görüp göremeyeceğini bilmek istiyorum.

Benim ve kendi hatalarınla yaşayıp yaşayamayacağını;
Bir gölün kenarında durup gümüş Ay’a “Evet!” diye bağırıp bağırmayacağını bilmek istiyorum.

Nerede yaşadığın ya da ne kadar paran olduğun beni ilgilendirmiyor;
Keder ve umutsuzlukla geçen bir gecenin ardından, yorgun, bitap da olsan, çocuklar için yapılması gerekenleri yapıp yapmayacağını bilmek istiyorum.

Kim olduğun, buraya nasıl geldiğin beni ilgilendirmiyor;
Çekinmeden benimle ateşin ortasında durup durmayacağını bilmek istiyorum.

Nerede, kiminle, ne okuduğun beni ilgilendirmiyor;
Diğer her şey bittiğinde seni ayakta tutan şeyin ne olduğunu bilmek istiyorum.

Kendinle yalnız kalıp kalamadığını, ve o boş anlarda sana arkadaşlık eden kendini gerçekten sevip sevmediğini bilmek istiyorum.”

Oriah Mountain Dreamer
(Kanadalı Bir Kızılderili)