Zayıf çocuk için düzenlenecek olan beslenme programına “beslenme tedavisi” (nütrisyonel terapi) adı verilir. Çünkü zayıflık bir hastalıktır. Adı tıp kitaplarında “beslenme yetersizliği” veya “malnütrisyon” olarak geçer. O halde tedavisi de olmalıdır.
 
Zayıf çocuğun tedavisinden (beslenme programının belirlenmesinden) önce mutlaka neden zayıf olduğu belirlenmelidir. Hastalığın nedeni ortaya konmalıdır. Eğer ortada buna neden olabilecek bir başka hastalık varsa, öncelikle bu hastalık tedavi edilmelidir. Zaten tedavi edilen çocuk daha sonra kilo almaya başlar. Eğer çocukta zayıflığa neden olabilecek bir başka hastalık yok ve çocuk iştahsız çocuk olduğu için yeterli beslenip büyüyemiyor ise, işte bu durumda da iştahsızlığın nedenleri araştırılıp sorun/sorunlar çözümlenmelidir.

Zayıf çocuklar için tek bir diyet örneği vermek mümkün değildir. Uygulanacak olan beslenme tedavisi; nedene, çocuğun yeme becerilerini düzeyine, tercihlerine ve ihtiyaçlarına bağlı olarak değişkenlik gösterir. Bu nedenle her çocuk bu anlamda tekdir. Beslenme tedavisi de kendisine özgü olmalıdır.

ZAYIFLIK HANGİ HASTALIKLARA DAVETİYE ÇIKARTIR?
Zayıflık başlı başına bir hastalıktır. Buna hekimler “beslenme yetersizliği” veya “malnütrisyon” adını verirler. Değişik dereceleri vardır. Hafif olabileceği gibi orta ve ağır derecede de olabilir. Hafif beslenme yetersizliğinde, sıklıkla çocuk sadece zayıftır, boyu normaldir.  Orta derecede zayıflıkta ise, çocuğun vücut ağırlığı gibi boy uzunluğu da geri kalmış olabilir. Ayrıca vücut ölçümlerinin yanı sıra kanda bazı maddelerin de azaldığı görülür. Demir eksikliği, bazı vitamin eksiklikleri, çinko eksikliği örnek olarak verilebilir. Demir eksikliği kansızlık şeklinde ortaya çıkar. Ağır derecede zayıflıkta ise boy uzunluğu da mutlaka kısadır. Kan değerleri belirgin derecede sorunludur. Ayrıca çocuğun değişik doku ve organları da etkilenir ve belirti-bulgu verir. Karaciğerde büyüme, bacaklarda şişlik (ödem), saç ve deri değişiklikleri görülür. Ayrıca çocuğun bağışıklık sistemi de belirgin derecede etkilenir ve çocuk enfeksiyonlara daha yatkın hale gelir. Ateşli hastalıkların görülme sıklığı artar. Ayrıca zayıf çocukların kemik gelişimleri ve zihin gelişimleri de risk altındadır.

ZAYIFLIKLA İLGİLİ DİĞER ÖNEMLİ HUSUSLAR:
1. Zayıflık bir hastalıktır.

2. Zayıflık bir beslenme yetersizliğidir.

3. Zayıf çocuklar mutlaka uzman hekim tarafından değerlendirilmeli, buna neden olabilecek bir başka hastalık olup olmadığı araştırılmalıdır.

4. İştahsız çocuklar zayıflık için risk grubudurlar.

5. Zayıf çocuklar, yetersiz beslendikleri için yeterli vitamin ve mineral alamazlar.

6. Zayıf çocuklarda demir eksikliğine bağlı kansızlık çok sık görülür. Folik asit ve Vitamin B12 eksikliği de ihmal edilmemelidir. İncelenmeli ve gerekiyorsa takviye edilmelidir.

7. Zayıf çocukların kalsiyum alımları yetersizdir. Kemik sağlığı için risk oluşturur. İncelenmeli ve gerekiyorsa takviye edilmelidir.

8. Zayıf çocuklar çinko eksikliği yönünden de risk altındadır.  İncelenmeli ve gerekiyorsa takviye edilmelidir.

9. Zayıf çocuklar Vitamin A eksikliği yönünden de risk altındadır. İncelenmeli ve gerekiyorsa takviye edilmelidir.

10. Zayıf çocuklar, enerjiden-vitamin ve minerallerden eksik beslendikleri için zihin gelişimi ve okul başarısı açısından da risk altındadır. Enerjisiz, yorgun olurlar. Kolay hastalandıkları için okula devam edemezler. Konsantrasyon yetersizlikleri sık görülür. Algılama düzeyleri düşer. Bu nedenle en kısa zamanda eksikler yerine konmalıdır.