Tatil deyince hemen akla deniz, kum, güneş geliyor. Dinlenmek, eğlenmek, kitap okumak… Peki küçük çocuğu olan anneler için tüm bunlar gerçek olabiliyor mu? El cevap:Hayır!

En azından kendi tecrübeme göre dinlenmek ve kitap okuma, deniz ve kum mümkün değil. Bol güneş ve bol çocuk havuzu, evet. Zaten çocuk havuzunda çocuklar kadar anne mevcut. Hele çocukların yaşı 1,5-2 civarı ise vah o anneye vah! Laf anlamayan çocuğunun tüm isteklerini yerine getirmeye uğraşıyorlar.

Kerem tatil boyunca “Cup cup” deyip durdu. Tüm yüzme aktivitemi 40 cm.lik çocuk havuzunda gerçekleştirdim. Deniz kenarında ise bol bol kum oynadık. Kova kova kule yapmayı yeniden öğrendim.

Yemek zamanları ise ayrı bir eğlence. Biraz iyi gözlenirse hangi aile Türk, hangi aile yabancı anlaması kolay. Erkek masada, çocuk ciyak ciyak ağlıyor. Anne elinde tabak ya çocuğun peşinde ya da ağzına tıkıştırma durumunda ise klasik Türk ailesi. Hele açık büfe faslı ayrı güzellik. Anne karınca gibi gidip gelip masaya yemek taşıyor.

Yabancı aileler çocuklarını mama sandalyesine oturtuyor ve tabağına yiyebileceği kadar yemek koyuyor. Sonra her birey kendi istediği ve yiyebildiği yemeği alıyor. Tabak tabak taşıma yok. Yani bazı kişileri izlemek bile yorucu.

Havuz ve yemek faslı atladıktan sonra oyun parkı faslı geliyor. Ki, en ağlak sahneler burada yaşanıyor. Dakikalar boyu salıncak, kaydırak, tahterevalli ile meşgul olan anne artık oturup dinlenmek için gitmek istiyor. Vee sıra klasik ağlama sahnesine geliyor. Konuşabilen çocuklar, “Biraz daha anneee, sonra anneeee, hayıııır anneee.” Konuşamıyor ise, direkt ağlama. Ve annelerin ikna çabaları, “Bak son kez kayıyorsun, sonra gidip gazoz alacağız” “Canım bu son tamam mı?” “Babamız bizi bekliyoooor.” “Kardeş de gidiyormuş.”

Evimize gelince “Ohh” dedim. Yok bağırdı, yok ağladı, yok başkasını rahatsız etti, yok düştü, yok ikna etmeye çalış hepsi bitti.

Ohh evimizdeyiz, yaşasın tatil!..