Biri ile tanışırsınız, o ilk an önemlidir. İlk sohbetinizde aldığınız keyif sizi mutlu eder. Ya da tam tersi hiç hoşnut olmazsınız. O anda neler yaşayabileceğiniz, neler paylaşabileceğinizin olasılıkları beyninizde oluşur. Ortak paylaşımlar arttıkça o kişi hayatınızda ya özel biri olur ya da “Aaa, evet tanıyorum” olarak kalır. Zaman geçer, o kişi hayatınızın vazgeçilmezi olur. Görüşmeseniz de sürekli bir araya gelmeseniz de varlığını bilmek, bir telefon ile sesini duymak bile sizi rahatlatır.

Hayatınızda, fikirlerine, tecrübelerine çok inandığınız, güvendiğiniz böyle biri varsa ne mutu size. Bugün size benim hayatımda böyle özel yere sahip birinden söz etmek istiyorum. Kendisinin adı, Ayfer Erbil.

Ayfer Hanım’la 7-8 yıl önce tanıştık. O dönemde yöneticiliğini yaptığı anaokuluna gitmiştim. Okulun bir velisi bana, “Ayfer Hanım’la seni mutlaka tanıştırmalıyım” demişti. Randevulaştık ve tanıştık. O gün, Ayfer Hanım’ın tavrına, yaklaşımına ve tabii bilgi birikimine hayran olmuştum. Yapmış olduğum bir çalışmam okullarında gerçekleşecekti. Yeniliğe açık tavrı beni çok etkiledi. Çok ince ayrıntılarına kadar çalışmamı dinledi, notlar aldı. Benden yöneticileri ile paylaşmak için süre istedi. “Sizi ararım” diyerek vedalaştık. O gün o okuldan çıkarken, kendisi ile iyi işler yapabileceğime dair içimde bir his oluştu. Meğer o gün benim hayatıma, işte o hayatımın vazgeçilmez insanlarından biri girmiş.

O gün bugün kendisi ile çok güzel işler yaptık. Daha da yapacağımız çok güzel işler olduğuna inanıyorum. Bazı kişileri anlatamazsınız, çünkü kelimeler yetersiz kalır. Benim için de Ayfer Erbil böyle biri. Kendisi yılların Çocuk Gelişim Uzmanı. Konusunda yetkin ama her an öğrenmeye açık. Sürekli kendisini yenilemek için okuyor, araştırıyor. İşini ve çocukları çok seviyor. Hal böyle olunca da başarı kendiliğinden geliyor. İnandığı bir işi sonuna kadar destekliyor. Mütevazi tavrı ise takdir edilesi başka bir özelliği.

Ayfer Hanım’la ortak bir projeniz varsa, bilin ki siz o projeye başladığınızdaki siz olmuyorsunuz. Mutlaka sizi bir yerlere taşıyor. Sanki sırtınızdan yavaş yavaş sizi ilerletiyor. Ve bunu öylesi bir incelikle yapıyor ki hayran kalmamak imkansız. Yetiştirdiği öğrenciler, öğretmenler bu nedenle çok şanslılar. O şanslı kişiler arasında olmak da beni mutlu ediyor.
Hamileliğimin son dönemleri ve Kerem’in doğduğu ilk günler benim için sıkıntılıydı. O dönemde verdiği destek ve anlayışı unutmam mümkün değil. O dönem ben biraz hayırsız kişi olarak kimseleri arayamamıştım. Can arkadaşım dediğim kişiler bile o dönemde, bana “Eee hep bizim aramamızı bekleme, sen de ara. Üzülme bu kadar geçer” gibi gayet anlayışlıyken! Kendisi beni sürekli aradı. Tecrübelerini paylaştı. Dedim ya hayatımda varlığını bilmek, bir telefon ile sıkıntımı paylaşabilmesi, hepsinden önemlisi mutlaka çözüm odaklı yaklaşımı benim için çok değerli.

Ayrıca, ilk kitabımı okuyup düşüncelerini benimle paylaşması, ikinci kitabımın içeriği ile bana verdiği fikirler benim için unutulmazlardan. Ve ilk kitabımı TURGOK için seslendirmiş olması kendi adıma gurur verici.

İzmir’de anaokullarında Ayfer Hanım’ı bilmeyen çok az kişi vardır. Tanışmamış olsalar bile çoğu yönetici ve bu konuda çalışan birçok kişi adını biliyor. “Aaa evet kendisinin methini çok duydum” cümlesini çok duyuyorum. Ya da bir projede ortak çalışmışlar, anlata anlata bitiremiyorlar.

Bu yazıyı yazmamın nedeni de yine çalışma yapmak için gittiğim bir okulun yöneticisinden duyduğum sözler oldu. “Ayfer Hanım’la tanışma fırsatım olmadı, ancak yaptığı çalışmaları çok duydum. Mükemmel biriymiş. Ne mutlu size” deyince, Gerçekten ne mutlu bana dedim ve kendisine defalarca söylediğim bu cümleleri sizlerle de paylaşmak, bilmeyen kişilerin de bu güzel insanın adını duymasını istedim.

Sevgiler…