HALUK BAYLAN
haluk@anneoluncaanladim.com
Ve top ağlarda...

Bir gün olduğun noktada durup baktığında kimseyi göremeyebileceksin. Kimse olmayacak belki de yakınlarında. Kimseyle paylaşamayacaksın heyecanlarını, tutkularını, arzularını... O sırada ya kimse seninle bir şey paylaşmak istemeyecek, ya da sen kimseyle bir şey paylaşamayacaksın, beceremeyeceksin.

Ama bu senin yaşamın olacak, eşsiz ve tek... Ve aslında hep olmak istediğin noktada olacak...

**********


Top rakipteydi ve bizim kaleye yüklenmeye çalışıyorlardı. Ben de orta saha çizgisinin etrafında dolanıyor ve gelebilecek bir topu yakalayabileceğim en iyi yeri kapmak için, ofsayta düşmemeye dikkat ederek, rakip stoper ve libero peşimde olmasına rağmen, kendime yer arıyordum. Derken, defanstaki arkadaşlarımdan birisi topu kaptı ve bütün gücüyle rakip sahaya doğru vurdu. Topun vurulmasıyla birlikte benim fırlamam bir oldu. Beni tutmakla görevli stoperden ve liberodan daha hızlıydım, kolayca onları geçtim ve kaleye yaklaşık 30-35 metre mesafede topa yetişmek üzereyken, kalecinin de topa benden önce varmak için var gücüyle koştuğunu gördüm. O golü engellemeliydi, ben ise atmalıydım. Topa yetiştiğim anda dibine girdim ve kalecinin de üzerinden süzülerek giden top tam doksandan ağlarla buluştu.

Ben attım diye söylemiyorum, nefis bir goldü...

Bizim için çok önemli bir maçta bu kadar güzel bir gol atmanın zevkiyle adeta kendimden geçtim ve çığlık çığlığa tribünlere doğru koştum. Vefa Stadı’nın Edirnekapı tarafındaki açık tribünlerine haykırarak varıp kafamı kaldırdığımda, sevincim yerini şaşkınlığa bıraktı... Sevincimi paylaşmak için koştuğum tribün bomboştu, bir kişi bile yoktu...

Hava soğuk ve yağmurlu olduğu için bizim taraftarların tamamı ters taraftaki kapalı tribündeydi.

Ve ben salaktım...


**********


Hayatta paylaşmak için hep birilerini arayacaksın. “Bakın” diyeceksin, “Bu benim” diyeceksin, sonra kafanı bir kaldıracaksın ki kimse yok... Seni izleyenlerin, seninle ilgilenenlerin, seni sevenlerin diğer tarafta olduğunu bilsen bile bazen boşluğa koşacaksın belki de...  Ya da bazen hiç bilmeyeceksin bile diğer tarafta seninle paylaşmak isteyenler olduğunu...

Ulaşamayacaksın kimseye, ya da ulaşmayacaksın...


**********


Yalnız olacaksın çoğu zaman, belki de her zaman... Başka kişilere ulaşabildiğini düşündüğün zamanlar, hep geçmişteki bir anının güzel tınıları gibi olacak. Yalnızlığında onlar çınlayıp duracaklar, sen hayatınla başbaşa sessizken...

Ve bütün bu yaşamında sen de eşsiz hikâyeni dünya tarihine kazımış olacaksın, hiçbir kitaba yazılmasa da. O golü atacaksın, kimseyle paylaşamasan da...


 

 

Yazarın Diğer Yazıları
- Bebek
- Güven bana...
- Unutmayacaksın
- Bir varmış...
- Alacak-verecek...
- Sınav...
- Pencere
- Değiştir...
- Öğle yemeği…
- Bak, yine yaptın...
- İyi ki...
- Beni bul!
- Yamuk
- Yeni...
- Lunapark…
- Anlamı var...
- Biliyor musun?
- Gün...
- Yaşamın…
- Pofu, Pamuk, Nejat, Mişa...
- Gitmek...
- Yalnız!..
- Ve top ağlarda...
- Bana...
- Gücüne güç katmaya geldik...
- Can Cin Cun...
- İyi ya da kötü...
- Kendine gel...
- Ben kumralım di’mi anne?
- Belirsiz...
- Hiç sormadım ki!..
- Hayatının tamamı...
- Oyuna devam...
- Devam et...
- Korkuyor musun?
- Ben ağladım, o gitti...
- Al senin olsun...
- Sadece yap...
- Korkma...
- Hepsini isterim...
- Sen gideli...
- Hepsi senin...
- Güzel bir hayat seç kendine...
- Sen büyü, ben bekliyorum...
- Aşık olacaksın...
- Babamdın!..
- Büyüyorsun işte!..
- An...
- Ben küçükken...
- Umut, Tanrı’nın lütfuyla yaşayamayanlar içindir...
- Sen de kendi hikayelerini yaşayacaksın kızım...
- Evet, hâlâ yaşıyorum!..
- Ne yapacak şimdi yavrucak?
- Aç gözlerini!..
- Pinokyo ve ben (2)
- Pinokyo ve ben (1)
- "Erkek adamı kurtarmak"
- Uyan yakışıklı, sabah oldu...
anneoluncaanladim.com'u ziyaret etmek için tıklayın
Copyright 2007-2024 ® NETATÖLYE