Hep başkaları söyleyecek sana ne yapacağını, hatta ne hissedeceğini... Bazen bu kişi ben bile olabileceğim ne yazık ki... Sen bize bakma, kendine bak!..

**********

Sen özelsin, biliyorum ki duymaya çalışacaksın, en kalabalık orkestradaki sesi en az çıkan enstrümanın sesini... Ve biliyorum ki duyacaksın da bir gün illa... Duyunca mutlu da olacaksın belki... Ama hep az sürecek, duyma ile alakalı hazların. Bazen ben bile bağıracağım, “beni duy” diye avaz avaz. O zamanlarda hatırla, önce bizi duyma, kendini duy!..

**********

“Gel” diyeceksin herkese, ne olursa olsunlar... Ya da hep seni çağıracaklar “Gel” diye... Gelenlerin kalabalığı olacak sende ya da senin gittiğin yer hep dolu. Bazen ben bile çağıracağım seni, “Bana gel” diye... N’olur önce, sen kendine gel!..