Ben hep yanında olacağım, biliyor musun? Olamayacağım diye çok korktum, çok korkuttular ama artık biliyorum, ben hep yanında olacağım... Her şeyden bağımsız, ben hep olacağım... Ağladığında da, güldüğünde de yanında... Korktuğunda da şaşırdığında da...

***************

Bak bir kez daha sana yazıyorum.

Kıyamıyorum sanıp birçok şeye kıysam da, inan ki hep elimden geleni yapıyorum. Yaşamımı yaratmaya çalışırken, seninkine de dahil olmaya çalışıyorum. Gözlerine bakarken bazen utansam da, bakarken veya bakmazken hep seni düşünüyorum. Aklımda fikrimde hep sen...

Koşuyorum, yoruluyorum. Duruyorum, dayanamıyorum...

Gidiyorum, eksiliyorum. Dönüyorum, beceremiyorum.

Benim uzun süredir seslenemediğim sıfatı, senin uzun yıllar daha seslenmeni arzuluyorum ama bilemiyorum... Bir gün kendimi yenilmez bir kral gibi hissederken, ertesi gün perişan bir düşkün haline dönüyorum. Geliyorum, gözlerime bakıyorsun, “Seni seviyorum” diyorsun, mutluluktan canım acıyor. Sık sık mı yetersiz hisseder insan kendini? Ben hissediyorum... Sana layık olmaya çalışıyorum, olamadığımı düşünüyorum...

***************

Bir sürü şeyi eksik yapıyorum, bir sürü şeyi de yanlış. Bir gün sesinle seslenemediğinde de bana, ben yine de yanında olacağım, biliyor musun?

Bil...