HALUK BAYLAN
haluk@anneoluncaanladim.com
Anlamı var...

Çok iyi hissedebilirsin kendini zaman zaman ya da çok kötü, ne fark eder?.. 


***************

Hiç anlayamayan, anlamlandıramayan birisi vardı bir zamanlar. Sadece kendisini de değil, hiçbir şeyi anlayamıyordu. Hep “Neden” sorusu vardı kafasında ve hiç gitmiyordu…

O da kafasının yerinde olmamasını seçmişti…

Her şeyin başlangıç noktasına baktığında aşk acısı vardı. O yıllar önceydi gerçi ama herkes hatta kendisi bile başlangıç noktasının bu olduğundan emindi. Hatta herkese göre devam noktasının da sebebi buydu. Ama o bu anlamsızlaşmanın devamının başka olduğunu biliyordu. Sadece soru sormuştu gerçekten ve samimi olarak kendisine, “Ben neden varım?” demişti… Ve cevap bulamıyordu bir türlü, varlığını anlamlandıracak bir cevap için yapabildiği her şeyi yaptı. Gidebildiği her yere gitti. Düşünebildiği her şeyi düşündü. Sorabildiği herkese sordu. Sonuç yoktu…

Kararını verdi, anlamı yoktu hiçbir şeyin… O halde varlığının da…

Ama onunla aynı fikirde olmayan bir şeyler de vardı…

***************

Uzun bir süre sonra, bir gün çok beklediği gün gelip çattı. Bir mucize olması gerekiyordu, durabilmesi için…

Ve bir mucize oldu… Dişlerinde çekirdek tortuları kalmıştı, dişlerini fırçalamaya karar verdi…

Bir süre daha durmaya karar verdi…

***************

Artık duruyordu evet, ama aslında biraz da mecbur hissetmektendi bu devam. Gerçekten yoluna devam edebilmesi için bir mucize daha olması gerekiyordu…

Ve bir mucize daha oldu… O gün işten erkenden kaçmadı, bir süre daha kalmaya karar verdi. Arkadaşı onu kucağına alıp arabaya soktu…

Sonra değişti ve dönüşmeye ve anlamlandırmaya başladı her şeyi, yavaş yavaş…


***************

Ne fark eder ki, öyküdeki ara boşluklar, detaylar, belki de merak uyandıran mucizeler… Nihayetinde olanlar belli işte. Bir o tarafa çekilmişti, bir bu tarafa. Bir tarafta kaybettiğini sandığını yıllarca aramıştı. Aramıştı, aramıştı… Vazgeçmişti, kendinde bulmuştu… 

Zaten bu öykü hiç bitmiyor ki, herkeste, hep devam ediyor, mucizeler de…

Ben bana bunu anlatmamı rica edenin yalancısıyım…

***************

Evet, bazen kötü bazen iyi hissedeceksin kendini, ama inan fark etmez.

İstediğin şeye sahip olma hedefindeysen gerçekten, ilk olarak kim olduğunu kabullenmekle başlayacaksın işe, sandığın kişi olmadığını fark edeceksin… Yanılsamalarının hayatını kapsamasına izin vermeyeceksin…

Bak, şu anda buradaysan, ki buradasın işte, bunun bir anlamı var.

Sence ne?



Yazarın Diğer Yazıları
- Bebek
- Güven bana...
- Unutmayacaksın
- Bir varmış...
- Alacak-verecek...
- Sınav...
- Pencere
- Değiştir...
- Öğle yemeği…
- Bak, yine yaptın...
- İyi ki...
- Beni bul!
- Yamuk
- Yeni...
- Lunapark…
- Anlamı var...
- Biliyor musun?
- Gün...
- Yaşamın…
- Pofu, Pamuk, Nejat, Mişa...
- Gitmek...
- Yalnız!..
- Ve top ağlarda...
- Bana...
- Gücüne güç katmaya geldik...
- Can Cin Cun...
- İyi ya da kötü...
- Kendine gel...
- Ben kumralım di’mi anne?
- Belirsiz...
- Hiç sormadım ki!..
- Hayatının tamamı...
- Oyuna devam...
- Devam et...
- Korkuyor musun?
- Ben ağladım, o gitti...
- Al senin olsun...
- Sadece yap...
- Korkma...
- Hepsini isterim...
- Sen gideli...
- Hepsi senin...
- Güzel bir hayat seç kendine...
- Sen büyü, ben bekliyorum...
- Aşık olacaksın...
- Babamdın!..
- Büyüyorsun işte!..
- An...
- Ben küçükken...
- Umut, Tanrı’nın lütfuyla yaşayamayanlar içindir...
- Sen de kendi hikayelerini yaşayacaksın kızım...
- Evet, hâlâ yaşıyorum!..
- Ne yapacak şimdi yavrucak?
- Aç gözlerini!..
- Pinokyo ve ben (2)
- Pinokyo ve ben (1)
- "Erkek adamı kurtarmak"
- Uyan yakışıklı, sabah oldu...
anneoluncaanladim.com'u ziyaret etmek için tıklayın
Copyright 2007-2024 ® NETATÖLYE