Seni hiç tanımasaydım, hiç hayatıma girmeseydin ben hâlâ senindim, biliyor musun? Hep senin kuytunda, senin hayalinde, senin dizinin dibinde... Seni hiç tanımasaydım, seni hayal ediyordum hâlâ...

Ama seni tanıdım, sonra da biraz kendimi... Ne mutlu...

                                                    ***************

Hergözümü kapattığımda sen vardın. İçimdeydin. Seni ben(!)den ayrı bir şey olarak düşünmekti, belki de seninle ilgili en büyük yanılsamam. Biz birdik, her zaman... Seni tanımadığım zamanlarda bile...

Her gözümü açtığımda da sen vardın. Dışımdaydın. Hep uzak, hep başka... Seni ben(!)le aynı şeymiş gibi düşünmekti belki de en büyük yanılsamam. Biz hep ayrıydık, hep başka... Seni hiç tanımamıştım ki zaten...

Birbirimizin olamamaktı işin sihri, senin olunca seni kaybettim. Benim olunca beni kaybetmen gibiydi aynen...

                                                    ***************

Hemenşimdi hayatınla ilgili bir hayal kur. Ve sonra bu hayalinle, hayatının şu anda olduğu noktadaki durumuna bir bak. Gidişattan hoşnut musun, içine sindirerek mi yaşıyorsun hayatı, yoksa sinerek mi? Hayatın sana yolundalık hissi mi veriyor, yoksa yolsuzluk mu? Şikayetçi misin hayatından veya hayatındaki bazı şeylerden?

Biraz durmaya, kendine dışarıdan bakmaya çalış ve akışta kalmaya, kimseyi yargılamamaya, herkesi ve her şeyi affetmeye, farkında olmaya, sahiplenmemeye, sahiplenilmemeye, tarafsız olmaya niyet et...

Hayatın yolunda değil mi? Hemen yolunu değiştir...