Neler görüyorsun, anlat. “Gözlerim açık aslında ama yaşlar o kadar yoğun ki, oluşturdukları ağırlıktan göz kapaklarım kapanıyor, ne kadar açmaya zorlasam da.” Neredesin? “Evimdeyim, odamda yerde bağdaş kurmuş oturuyorum.” Neden ağlıyorsun? “Bilmediğim bir nedenden dolayı annemle babam kavga ediyor. Ama çok şiddetli... Her şey belirsiz geliyor, neler olacağını bilmiyorum ve çok korkuyorum.” Kaç yaşındasın? “5 yaşındayım. Ve daha önce de bu kadar çok korkmuştum… Ancak büyüyünce geçecek biliyorum… Biraz zamana ihtiyacım var sadece…”

O zaman karar verdim, büyüyecektim. Büyümek için neler yapacağımı da biliyordum…

***************

Hiç durmadan yaşamına yön vermeye çalışacaksın. Ama yönün hemen hemen hep aynı olacak… Önceden planlamaya çalışacaksın her şeyi. Planladığın şeyler ise hiçbir zaman yaşamın olmayacak, yaşamın yaşandığı anda yaşamın olabilecek sadece… Planladıkların ise korkuların ya da hayallerinden ibaret düşler… Ama her saniye, her an planlamaya, hayal etmeye devam edeceksin yine de. Birçok yaşamı hayal edeceksin kendi yaşamınmış gibi, birçok karar alacaksın gelecekteki yaşamın için…

Ama yaşamın yine de sadece yaşadığın olacak, o kadar…

***************

Hep sana bakarak yürüdüm yollarda, seni kollayarak, seni arayarak…
Hâlâ da senin olduğunu bildiğim, umduğum yerlerde dolanıyorum…
Ödüm patlıyor karşıma çıkacaksın diye…