Virüs enfeksiyonları, çocuklarda görülen toplam ateşli hastalıkların yüzde 80’inden fazlasını teşkil ederler. Virüsler,  yapıları nedeni ile bakterilerden çok farklıdırlar.

Bakterilerin bölünerek çoğalabilmelerine karşılık, virüslerin çoğalabilmek için canlı hücrelere ihtiyaçları vardır. Virüsler, canlı hücrelere, kendi virüs proteinlerini ürettirirler. Bu işleme “replikasyon” denir.

VİRAL REPLİKASYON:
Virüs, canlı hücreye yapışır ve kapsid denilen kabuk kısmını dışarıda bırakarak, içindeki virüs kromozomunu hücre içine sokar. Hat şeklindeki virüs kromozomu, halka şeklini alır. Bu şekilde kendi kopyalarını yaptırmaya başlar. Bu arada aynı hücre içinde, virüsün kapsid denilen kabuk kısmı da imal edilmektedir. Oluşan kromozomlar, bu kapsidler içine girerek, orijinal virüs şeklini alırlar. Muayyen sayıya eriştiklerinde hücre parçalanır ve bu yeni virüsler başka hücrelerin içine girerler.

Virüslerin bu tür hücre içi davranışlarına “Lytic (eritici) enfeksiyon” denilir ve konak hücrenin ölümü ile sonuçlanır. “Persistant (kalıcı) enfeksiyon da” virüs replikasyonu devam ederken, hücre, faaliyetlerine ve bölünmesine devam eder. Bu arada oluşan yeni hücrelerde de virüsün genetik maddeleri vardır ve bu yeni hücrelerde de devamlı virüs maddeleri yapılır, hücre ölmeden virüsler çevreye yayılır. Diğer üçüncü bir davranış şekli, “Latent (bekleyen) enfeksiyon” dur . Virüsün genetik maddeleri  kromozom içine yerleşir, replikasyon yapmadan hücre bölünmeleri ile yeni hücrelere geçerler. Bir müddet sonra, bazı şartların oluşması ile, aktif hale geçerler, replikasyon  ile  çoğalırlar ve hücrenin ölümüne sebep olurlar.

DNA yapısındaki virüsler bu şekilde çoğalırken, RNA yapısındaki virüslerin çoğalması için, bir ön işlem gerekir. Zira insan kromozomları DNA yapısında olduklarından, RNA virüsleri doğrudan kendi genetik maddelerini hücreye yaptıramazlar. RNA virüsleri, genetik maddeleri ile birlikte, “reverse transcriptase”  (ters kopyalama) denilen, iki kısımlı bir enzim ihtiva ederler. Bunlardan “DNA polymerase” enzimi RNA kromozomunun DNA kopyasını yapar, bunu takiben, ikinci enzim olan “ribonuclease” enzimi orijinal RNA’yı parçalar. Virüsün genetik bilgileri artık DNA şeklinde muhafaza edilmektedir.  Bu şekilde konak hücrenin DNA’sı içine yerleşir. Konak hücrenin enzimlerini kullanarak tekrar RNA şeklini alarak çoğalır. Hücrenin parçalanması ile virüsler başka hücrelere geçerek aynı işlemler tekrarlanır.